motto:
a ludzie mówią i mówią uczenie,
że to nie łzy są, ale że kamienie,
i że nikt na nie nie czeka...
Cyprian Kamil Norwid
a ludzie mówią i mówią uczenie,
że to nie łzy są, ale że kamienie,
i że nikt na nie nie czeka...
Cyprian Kamil Norwid
Zapatrzeni w aksamit, dzisiaj tak jak wczoraj,
Zachwyceni grą cieni, dzisiaj tak jak co dzień,
Układamy swe twarze na wieczornej wodzie,
Polecamy swe ręce pamięci jeziora.
Noc nadchodzi zbyt szybko.Wtulam w płaszcz twe ciało
I ogrzewam oddechem twoje małe dłonie...
Z podpiaskowych legowisk wracają pomału
Do pustego wybrzeża spłoszone okonie.
Dziś powrócę tu jeszcze. Siądę gdzieś przy drzewie,
Będę bardzo ci obcy. Wybacz ma daleka-
Nauczyłem się w gwiazdach spostrzegać kamienie,
Nauczyłem się również na kamienie czekać.
Zachwyceni grą cieni, dzisiaj tak jak co dzień,
Układamy swe twarze na wieczornej wodzie,
Polecamy swe ręce pamięci jeziora.
Noc nadchodzi zbyt szybko.Wtulam w płaszcz twe ciało
I ogrzewam oddechem twoje małe dłonie...
Z podpiaskowych legowisk wracają pomału
Do pustego wybrzeża spłoszone okonie.
Dziś powrócę tu jeszcze. Siądę gdzieś przy drzewie,
Będę bardzo ci obcy. Wybacz ma daleka-
Nauczyłem się w gwiazdach spostrzegać kamienie,
Nauczyłem się również na kamienie czekać.
Za wierszem Stanisława Grochowiaka - w wolsztyńskim parku, nad wolsztyńskim jeziorem.
4 pisz śmiało:
Tak.W parku wolsztyńskim dopiero teraz zawitała złota jesień.Chłodno,samotne ławki i dywan z liści czekający na czyiś łaskawy krok...
mój ulubiony Norwid...
Piękna zdjęcia i pełne liryki strofy. Pozdrowienia od sąsiada.
Piękne zdjęcia i jesieni i jeziora. A wierszyk S. Grochowiaka - sympatyczny. Przeczytałam go kilka razy. Pozdrawiam
Prześlij komentarz