„...Każdy jest przecież czymś w rodzaju zbioru obijających się o siebie
ułomków, wypalonych niczym meteory, których nic z sobą nie łączy,
pogasłych nadziei, marzeń, zetlałych pragnień, zaprzepaszczonych uczuć,
kłamstw podszywających się pod prawdy i prawd podszywających się pod
kłamstwa, a wszystko to niezdolne choćby krążyć wokół wspólnej osi...”
Tekst:Wiesław Myśliwski.
0 pisz śmiało:
Prześlij komentarz