Ustronie Morskie, pewnie będę gdzieś w pobliżu

Pomimo tego, że moje nogi dotykają już innej ziemi, a uszy słuchają innych ptaków a w Wolsztynie...właśnie, co w Wolsztynie...?, powtórzę za poetą nadal tkwiąc w ustroniowatych: mo­ja miłość równie jest głębo­ka jak morze, równie jak ono bez końca. Im więcej Ci jej udzielam, tym więcej czuję jej w sercu...

Ustronie Morskie, lipiec 2014 roku.
Tekst Szekspir. Zapewne tutaj wrócim.