Drzewo świnia

- tato, tato, zrób zdjęcie tej świni!

- jakiej świni, zapytałem?

- no tutaj, odpowiedział Jaś, wskazując na pień.

Spojrzałem na rosnący buk, przy opłotowaniu Klubu Sportowego "Zryw" w wolsztyńskim Parku. Stanąłem jak wryty. Pomyślałem, że tyle razy przechodzę koło tego drzewa, strażnikiem tego miejsca się nazywam po cichu a świni nigdy wcześniej nie dojrzałem. Uśmiechnąłem się jednocześnie pod nosem, bo przypomniały mi się słowa, które dziś napisałem. Słowa o spojrzeniach na świat zależnych od ilości ludzi. Uśmiechnąłem się pod nosem, bo dziecko potwierdziło teorię Darwina-Marcina. 

Jest dobrze, jest całkiem nieźle. Jest wspaniale. 

Mam syna w którego świecie, nieobca jest świnia.

Panorama Wolsztyna

Z południa na północ, gdzieś tak na wysokości Berzyny a Adamowa. Od lewej torowisko i ulica Dworcowa, po prawej, powyżej środka, domy ulicy Energetycznej.

Zdjęcie udało się uczynić dzięki uprzejmości firmy NexBau i przodownika tejże Romana, którego serdecznie pozdrawiam.

Jedynka

Wolsztyńska jedynka, czyli Szkoła Podstawowa nr 1, mieści się w budynku przy ulicy Poniatowskiego 1. Gmach ten, wybudowano w 1907 roku w typowym dla pruskiej architektury oświatowej - stylu. Cebulasty hełm zwieńcza wieżyczkę zegarową (obecnie zegar niesprawny), opartą na wysokim czterospadowym dachu (wyremontowanym w 2011 roku). Pierwotnie przed szkołą znajdował się ogród dekoracyjny z fontanną (obecnie nieczynną). W budynku od zarania mieściło się Progimnazjum Realne, od 1925 r., Neoklasyczne Gimnazjum ośmioklasowe, a od 1 września 1934 r., siedmioklasowa Szkoła Podstawowa z jednym oddziałem niemieckim (przy jedenastu polskich). Od 1937 roku, działalność rozpoczęła Szkoła Męska a od okupacji Średnia Szkoła Niemiecka, by pod koniec wojny miejsce swoje znalazł tutaj szpital wojskowy. Naukę rozpoczęto od 10 marca 1945. Na lata 1951-1956 szkołę przemianowano na Szkołę Towarzystwa Przyjaciół Dzieci a na lata 1977 do 1984 Zbiorczą Szkołę Gminną.

Budynek przeszedł dwukrotnie zniszczenia. Pierwsze po pierwszo-lipcowym huraganie w 1938 kiedy wiatr zerwał dach i wybił kilkadziesiąt szyb. Drugie, która pamiętam jak oglądałem ze swojego podwórka, miało miejsce po podpaleniu kotary przez dzieci przebywające na koloni w dniu 16 czerwca 1975.  Spalił się wówczas dach, wieżyczka i aula. W rozpoczętym po pożarze roku szkolnym uczęszczałem na zajęcia do budynku obecnego Starostwa, do niedawna Biblioteki Pedagogicznej, przy ulicy 5 Stycznia. 

Gdzie jezior toń błękitna
rodzinny jest nasz gród,
tam nasza szkoła stoi
najlepsza z wszystkich szkół.

Wciąż chcemy być chlubą szkoły
jej dobre imię głosić
jedynkę na błękicie
będziemy z dumą nosić.
Przyjaciół mamy wielu
to przecież dużo znaczy
z jedynką na błękicie
nie może być inaczej.

Z daleka już wieżyczka
- znajomy ten jej kształt
i dźwięczny dzwonek słychać
na lekcję wzywa nas.

słowa Janina Wilczyńska

Księgarnia Zacisze

Wolsztyn, ul. 5 Stycznia 68. Kiedyś restauracja Wilhelma Fishera, dziś księgarnia Leszka Maruszewskiego.

Jeszcze jutro w betonach

Bodajże najstarsza fontanna w Wolsztynie, przed byłą willą Starosty a później Urzędem Stanu Cywilnego w Wolsztynie, przy ulicy 5 Stycznia. 

Z fontanny radośnie tryska woda. Ze mnie jutro wywali gejzer. Z radości.

Jednego serca

Figura Najświętszego Serca Jezusowego przy ulicy Dworcowej w Wolsztynie.

Uspokojenie

Wydarzyła mi uspokojenie ta chwila

i kamień odwalić od tajemnic

i kamień odwalony ucałować

i zajrzeć w jaskinie moje tajemnice

Cicho jest niepomiernie i mężność

w domostwach moich kościach

obiegły mnie w koło zwierzęta

tańce lekkie odprawiać radosność

Nieprzebrana jest chwila wiersza łaska

która mi skinąć bym w sobie popadł

i tam ujrzanym więcej nie płakał

i podziękował weselnym raz płakaniem

i wyszedłem na łąki

"Kiedy bliskie poecie osoby stwierdziły w niedzielę 22 lipca (1979 roku), że Stachura nie przebywa w szpitalu i nie ma go w warszawskim mieszkaniu na Rębkowskiej (telefon  nie odpowiadał, drzwi były zamknięte na klucz) - wszczęto poszukiwania i sprawdzanie miejsc w których przypuszczalnie mógł przebywać. 24 lipca zdecydowano się wyważyć drzwi na Rębkowskiej.

Edward Stachura już nie żył".

Wiersz Edwarda Stachury pt. Uspokojenie. Poniżej fragment książki Mariana Buchowskiego - Stachura biografia i legenda. Na fotce, bocznica kolejowa w mieście Wolsztyn.

Najważniejszymi ze wszystkich są balony

Jakiś czas temu nad polskim morzem zakupiłem sobie brelok, bo to zawsze wypada coś przywieźć skądś. Mam go do dziś. Brelok w kształcie żaglówki po stronie rewersu ma wygrawerowany napis o treści : "trzy rzeczy które się liczą: wiara, nadzieja, miłość. Ale największą ze wszystkich jest miłość. Paweł z Tarsu".

Podczas ostatnich dni, ze spadającym deszczem w tle, przeglądnąłem moje blogowo - wolsztyńskie kolorowanie. To wówczas przyszła mi na myśl taka wspólnota słowno - obrazowa. Słowna z breloka, leżącego codziennie na moim przedwojennym biurku i obrazowa ze zdjęć, które tutaj wypuszczam na świeże powietrze. Pewnikiem jest, że Paweł z Tarsu się nie mylił. To zresztą już wiedziałem dawno temu. Jeszcze przed tym, gdy gwiazdy pomnożyły swoją ilość. Uzmysłowiłem sobie też, że Marcin z Wolsztyna przetłumaczył sobie słowa na obrazy kryjąc we wierze  - drzewa, w nadziei - jezioro a w miłości - balony. 

Parafrazując słowa Szawła nie wyszło nic nadzwyczajnego ale ukazał się obraz kwintesencja tegoż bloga. Trzy rzeczy które się liczą : drzewa, jezioro i balony. Ale najważniejszymi ze wszystkich są balony.

Pozdrowienia dla ekipy nexbau i wiadomo JMK opony express. Zdjęcia startowe balonów z ulicy Garbarsko - Komorowskiej w Wolsztynie. Ostatnie to łąka we wsi Berzyna, nieopodal stacji paliw. Jedynej zresztą tamże.

Poławiacze pereł

Zawody wędkarskie na Jeziorze Wolsztyńskim.

Sobota, 21 lipca 2012, przed zachodem słońca. Promenada i molo w Wolsztynie.

Pasuje

- pasuje tak teraz
- pasuje?...ciepło trochę jest.

Jezioro Wolsztyńskie i Dojca w Wolsztynie. Sobotnia laba.

Jak Wolsztyn budowano (lipiec 2006)

Sześć lat temu rozpoczęto budowę bloku nr 11, przy ulicy Garbarskiej w Wolsztynie.

Proces budowy uwieczniłem komórką, taką czy owaką. Ale nie o jakość tutaj chodzi.

4 miesiące przed budową. 04.03.2006 r., godz.16.10

14.07.2006 r., godz. 11:10

15.07.2006 r., godz. 13:15

17.07.2006 r., godz. 16:36

19.07.2006 r., godz. 16:30. Ciąg dalszy za miesiąc.

Raz, dwa, kazaczok

Dziś w Parku Miejskim w Wolsztynie, przed Muszlą była:

- raz : zabawa (o 16:35)

- dwa : bardzo, bardzo zabawa instrumentami

- trzy : kazaczok (o 16:50).

Wolsztynówki-parkingówki: zwisający burdel

Przy najbardziej ohydnym parkingu w gminie Wolsztyn. Karpicko, przed plażą, rejon ulicy Jeziornej. A może by my z tym co zrobili hę? Od siebie oferuję 10 godzin nieodpłatnej kontrolowanej pracy. Ehm.

Myśli niepoukładane

Plaża w Karpicku. Ku niebu.

A co tam na działce

Rośnie. Bo jak nie ma rosnąć w porze deszczowej. Za chwilę będzie gnić. Bo taka kolej rzeczy.

Drapieżne ptaki, które zamieszkują w podchorzemińskiej kępie, zaatakowały Kacpra, który przebiegał w tamtym rejonie, znacząc swój pazur na jego głowie.

Niedziela w skansenie

"Miesiąc lipiec musi przypiec i ostatki mąki wypiec". Takie przysłowie reklamowało dzisiejszą już cykliczną imprezę, która odbyła się na terenie Skansenu Budownictwa Ludowego Ziemi Wielkopolskiej, przy ulicy Bohaterów Bielnika 26 w Wolsztynie. Mąka została wypieczona w piecu przez Jana Niewiadomskiego, gorzej z tym przypiekaniem, gdyż około 15:30 ponownie tego lata luchnęło jak z cebra. Przed deszczem schowałem się we wiatraku do którego zmuszony byłem wchodzić dwukrotnie - "tata idziemy do wiatraka?"...

Z dziką rozkoszą spędziłem  w skansenie bite dwie godziny, miejscu, którym zaraził się na dobre mój najmłodszy syn. Bo o to przecież chodzi. O zarażanie tym czym trzeba.

Dla mnie impreza świetna. Jak placek na młodziach...jak browary regionalne, jak muzyka ludowa, jak...Wolsztyn.