stycznia 2015 | W o l s z t y n

sobota, 31 stycznia 2015

piątek, 30 stycznia 2015

Nie taki diabeł ogoniasty

...jak by tego chciały niewiasty.

Tekst: Jan Izydor Sztaudynger

Dąb Rożka w wolsztyńskim Parku - rzeźba Wiesława Stępyry.

czwartek, 29 stycznia 2015

Drzewa, cienie, ławki i zielenie

Wolsztyński Park w rejonie plaży dziś przed południem...

środa, 28 stycznia 2015

Wolsztyn, ulica Żeromskiego a Kusocińskiego a Lipowa a. Kocur z grubą kitą, nieuczesany, za dnia zauważony, bo kto zauważony szczęśliwy, a kto zauważony to w uwadze, a kto w uwadze to raz do roku, jest kocurem.

wtorek, 27 stycznia 2015

Inność drażni jednakowość

Park Miejski w Wolsztynie.
Tekst Sted.

poniedziałek, 26 stycznia 2015

żeby snu nadszedł kres

o tym, jak dzisiaj rano i w południe, wsiadłem i byłem szczęśliwy na koliflałerze pomimo blumondej, który dopadł mnie dopiero teraz, a teraz, to moje serce bije tak samo

Promenada w Parku Miejskim w Wolsztynie...kierunek do mola.

niedziela, 25 stycznia 2015

Dni znikają

i mój świat się zmienia, ale to właśnie utrzymuje mnie przy zmysłach...

Park Miejski w Wolsztynie, tam gdzie wycięto drzewa....

sobota, 24 stycznia 2015

15 okrążeń

Fotokomórzaki z dzisiejszego przedpołudnia na stadionie OSiR w Wolsztynie, przy ulicy Bohaterów Bielnika.

piątek, 23 stycznia 2015

bez dziurkę

Zabudowania ulicy Poznańskiej od śmierdzącego rowka w Wolsztynie i od zwanego podwórka.

czwartek, 22 stycznia 2015

łod zimnyk zakąsek cyrwiyniejom nosy

Wolsztyn, promenada nad Jeziorem Wolsztyńskim. Zimą wcale nie musi być zimno.

środa, 21 stycznia 2015

Motywy ulubione - kudłatość wierzbowa

o tym, że jest się lekarzem, nie specjalistą jakimś sklasyfikowanym medycznie ale lekarzem, potrafiącym przywrócić do śmierci, ze szczególną czułością wbijającym tam gdzie należy i to co należy, a najlepsze efekty osiąga się pod drzewem

wtorek, 20 stycznia 2015

niewiewiórki

o jej przychodzeniu od siedmiu już lat i zabawach porannych, nienagannych na kasztanowcach i akacjach, bardziej akacjach bo ich więcej, a porannych, to znaczy przed dziewiątą rano, nie później, nie wiem od czego to zależy, pewnie od planów życiowych, bo zaplanować swoje życie jest warto, ale i trudno i tylko wiewiórki to potrafią, niewiewiórki nie posiadły takiej mocy, by zaplanować dzień po dniu, godzinę po godzinie, bo niewiewiórki to zawsze kombinują i plączą sobie to, co oczywiste i dobre, psują niejednokrotnie zapach dookoła siebie swoim postępowaniem, a przecież w szczęściu trwają, co więcej im potrzeba, to nie, to nie jest ważne i zastanawiać się dalej, co jest tego powodem, przecież nie głupota niewiewiórkowa, bo czymże jest ich głupota, w porównaniu do głupoty wiewiórkowej, w ogóle czym jest głupota nie wchodząc w filozoficzne wywody gryzoniowe - chyba wypracowaniem pewnego razu

poniedziałek, 19 stycznia 2015

ale tu nie wschodzi

tę poezję widziałam
jak odległe lądy
podpływające coraz bliżej w śnie
- tak blisko
aż mogłam zajrzeć za widnokrąg

- w wielkie przenikanie
w cały kosmos znaczeń

tę poezję wiedziałam
od pierwszego wersu:
nagle budzę się w każdym słowie
każde słowo się we mnie odzywa

- doskonała harmonia
równowaga szal

gdzieś z wysoka
niepokój sieją obce ręce
ale tu nie wschodzi

Wschód nad ulicą Garbarską w Wolsztynie.

Słowa: Anna Maria Musz.

niedziela, 18 stycznia 2015

Historia pewnego zdjęcia (zdjęcie trzecie)

Leży już jakiś czas w moim przepastnym biurku, wielkości pocztówki i ze sprytnym nadrukiem na odwrotnej stronie, przygotowanym do wpisania adresu...

Bez wątpienia zdjęcie ślubne i...na tym mógłbym poprzestać. Skoro jednak znajduje się w mojej kolekcji, to niechybnie ma związek z moją rodziną. Jaki? Przypuszczam, iż kobieta w drugim rzędzie, pierwsza z lewej strony, to moja babcia ze strony mamy - Helena Reymann. Towarzyszący jej młodzieniec, nie jest na pewno moim dziadkiem. Helena, urodzona 21 maja 1899 roku, może tutaj mieć naście lat. Nie sądzę by więcej. W listopadzie 1926 roku, wyjdzie za mąż za Jana. Tak przypuszczam, że to ona...

Uwagę przykuwają stroje kobiet, zwłaszcza tych z założonym czepcem ze sznurami (wstążkami), zawiązanymi pod szyją w przeogromną kokardę. Wskazówką co do roku wykonania zdjęcia może być też druhna, stojąca powyżej panny młodej. Założony ma na głowie wianek, ubrana w ciemną suknię z przymocowaną białą kokardą. Jeśli jest tak jak myślę, czyli jeśli zdjęcie pochodzi z rejonu Zbąszynia (a dodatkowo o tym mogą świadczyć maciejówki na głowach muzyków), to druhny ciemne suknie w tym rejonie, nosiły do I wojny światowej...

Co do adresu...Zdjęcie posiada wpis o treści "Balbina Braniewicz" a w treści: "Pozdrawiam mile i serdecznie K.A.G".

Poszedłem tropem Balbiny Braniewicz, znajdując informację w Archiwum Państwowym w Poznaniu. Osoba o takim imieniu i nazwisku urodziła się 31 marca 1866 w Graetz. Graetz, to niemiecka nazwa Grodziska Wielkopolskiego, leżącego całkiem blisko Zbąszynia...

Jeśli Balbina Braniewicz to panna młoda, na zdjęciu musi mieć około 40 lat...

Może ktoś coś wie więcej...?