"Gdy odejdziesz zabierz słońca blask
Zabierz ścieżki i ulice miast
Ażebym nie znalazła
Ogrodu, w którym
Powiedziałeś mi
Że kochasz mnie
Zabierz białość chmur
Zabierz błękit gór
Zabierz ptaków śpiew
Zabierz dziewcząt śmiech
Gdy odejdziesz zabierz także noc
Pogaś gwiazdy
Utop w rzece świt
Bo po co noc bez ciebie
I gwiazdy po co
Gdy odejdziesz nie zostawiaj nic
Zabierz czerwień róż
Zabierz złoto wzgórz
Zostaw tylko sen
O miłości twej".
Gdy odejdziesz nie zostawiaj nic.
Zabierz ścieżki i ulice miast
Ażebym nie znalazła
Ogrodu, w którym
Powiedziałeś mi
Że kochasz mnie
Zabierz białość chmur
Zabierz błękit gór
Zabierz ptaków śpiew
Zabierz dziewcząt śmiech
Gdy odejdziesz zabierz także noc
Pogaś gwiazdy
Utop w rzece świt
Bo po co noc bez ciebie
I gwiazdy po co
Gdy odejdziesz nie zostawiaj nic
Zabierz czerwień róż
Zabierz złoto wzgórz
Zostaw tylko sen
O miłości twej".
Gdy odejdziesz nie zostawiaj nic.
Na boisku w Mochach.
4 pisz śmiało:
A co ze wspomnieniami? Ich nie da się zabrać, odebrać. Niekiedy wnikają głęboko, bardzo głęboko i trzymają się duszy, nawet jeśli rozum chciałby już zapomnieć.
Zderzenie smutnego tekstu z (moją) radością winno dać iskrę. Iskra ma to do siebie, że wznieca ogień. Ogień daje ciepło. Ciepło jest przez człowieka zawsze pożądane. Inaczej ciepło to dobroć a dobroć to miłość. Z miłością zawsze związane są wspomnienia. Nawet wspomnienia smutne...
To,co tutaj napisaleś powinno być mottem tego wpisu..:)z pozdrowieniami.
Jest mottem. Pozdrawiam również :)
Prześlij komentarz