Edward Tomiński - nikt nie protestował

31 października 1939 roku Wiaczesław Mołotow, komisarz ludowy spraw zagranicznych ZSRR w Radzie Najwyższej podsumował wyniki pierwszej kampanii II wojny światowej słowami: "okazało się, że wystarczy krótkie uderzenie na Polskę, najpierw ze strony wojsk niemieckich a następnie Armii Czerwonej, aby nic nie zostało z tego bękarta Traktatu Wersalskiego".

rękopis Edwarda Tomińskiego z dnia 5.04.1939 o nadanie misji kanoniczej

20 lutego 1940 roku, Józef Stalin, Ławrientij Beria – szef NKWD i jego zastępca Wsiewołod Nikołajewicz Mierkułow, podejmują decyzję o mordzie przeszło 20 tysięcy polaków - jeńców wojennych osadzonych w obozach w Ostaszkowie, Kozielsku i Starobielsku oraz więzień wewnętrznych NKWD w Kijowie i Mińsku. 

Rękopis ostatniego życiorysu Edwarda Tomińskiego, najprawdopodobniej z czerwca 1939 roku. Czy miał być załączony i czy został do "prośby" poniżej?

Rękopis Edwarda Tomińskiego - prośba z dnia 15.06.1939 roku o nadanie posady nauczyciela w Biskupicach z dniem 1.09.1939 r.

Także od 20 lutego do końca marca 1940 roku w Zakopanem w willach : "Telimena" i "Tadeusz", na III Konferencji Metodycznej Gestapo i NKWD przedstawiono założenia i podstawy mordu polskich jeńców. Na konferencji tej oprócz przedstawicieli agresorów obecni byli przedstawiciele wywiadu Wielkiej Brytanii. Nikt nie protestował. 

Zaświadczenie z 24.06.1939 stwierdzające odbywanie ćwiczeń wojskowych w 55. Pozn. Pułku Piechoty

W międzyczasie 5 marca 1940 roku, Wszechzwiązkowa Partia Komunistyczna bolszewików w osobach : Józef Stalin, Ławrientij Beria, Kliment Woroszyłow – marszałek ZSRR i ludowy komisarz obrony ZSRR, Wiaczesław Mołotow – Przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych ZSRR, Anastas Mikojan - wicepremier, Łazar Kaganowicz - minister przemysłu naftowego i surowców energetycznych , Michaił Kalinin – członek biura politycznego KC WPKb podejmuje decyzję o rozstrzelaniu 25 700 polskich wojskowych, żandarmów, policjantów i cywilów – osadników, ziemian i inteligentów. 

Od 3 kwietnia do 19 maja 1940 roku zamordowano jeńców : w Twerze z obozu w Ostaszkowie - 6311 osób, w Katyniu z obozu w Kozielsku - 4421 osób i w Charkowie z obozu w Starobielsku - 3820 osób.

Wśród nich był Edward Tomiński. 

Ostatnie przed śmiercią zdjęcie Edwarda Tomińskiego (po prawej), którym dysponuję. Znak żałoby (po swojej matce Mariannie Tomińskiej, zm. 11.08.1939) na lewym rękawie oznacza, że musiało zostać zrobione pomiędzy 11 a 30 sierpnia 1939 roku.